polymer

polymer

polymer
polymer

polymer

polymer

سخت شدن رزین های اوره- فرمالدئید

سخت شدن رزینهای اوره – فرمالدئید :

در موقع مصرف چسب برای آن که پلیمرشدن یا کندانس شدن ادامه یابد ، باید ph محلول اسیدی شود ، برای کاهش ph از مواد سخت کننده یا هاردنر استفاده میشود . 2 نوع هاردنر مورد استفاده قرار میگیرد:‌

1-هاردنر گرم :

عبارتست از نمک حاصل از یک اسید قوی و یک باز ضعیف که قادر است در اثر حرارت پرس تجزیه شود و اسید آزاد کند و این اسید ph را پایین آورده و عمل کندانس شدن را ادمه می دهد.معروفترین ماده سخت کننده کلرید آمونیوم CLNH4 است که در اثر حرارت به HCL و NH3 تجزیه می شود .

همچنین کلریدآمونیوم با فرمالدئید آزاد چسب ترکیب شده و علاوه بر تولید اسید از طریق تولید ماده ای بنام هگزا متیلن تترا آمین که هیچ نقشی در چسبندگی ندارد ، فرمالدئید آزاد چسب را نیز حذف می کند .گاها با افزودن مقدار کمی از ماده سخت کننده POT LIFE طولانی و رضایت بخشی بدست می اید ولی سخت شدن یا گیرایی کامل رزین طولانی می گردد.

2-هاردنر سرد :

اسیدهای آلی قوی از قبیل اسید تارتاریک و یا اسید سیتریک برای دمای اتاق طراحی شده اند و در حین 30 دقیقه تا 1 ساعت محلول را سخت می کنند . هاردنرهای سرد یا اسیدی باعث پلیمریزاسیون سریع چسب می گردند. بنابراین در هنگام مصرف بجای افزودن به چسب بهتر است به سطح چوب آغشته شود تا اتصال خوبی بدست آید . PH اسیدهای مذکور در غلظتهای بالا بین 1 و 2 قرار میگیرد ؛ پس خطری برای چوب ندارد . اسیدهای قوی مثل اسیدکلریدریک در حالت خیلی رقیق قابل اطمینان نیست و در غلظت بالا چوب را مورد حمله قرار می دهد . کمترین حد مجاز حرارت 15 درجه سانتیگراد است .

علاوه بر مواد مذکور در پدیده سخت شدن چسب UF موارد دیگری نیز دخالت دارند و آن انجام همزمان دو پدیده سخت شدن شیمیایی CURING و از دست دادن آب در لایه چسب UF است ، اگر آب به سرعت حذف شود و یا چوب خیلی سریع خشک شود ؛ واکنش سخت شدن بدلیل فقدان حلال نمیتواند کامل شود .

همچنین به دلیل بالابودن مقداررطوبت چوب یا بیشتر بودن آب در مخلوط چسب ،کاهش آب ناچیز باشد؛ در این حالت پدیده سخت شدن چسب به اتمام نمیرسد و به جای یک فیلم و لایه چسبنده ، یک توده از بین رفتنی و بدون چسبندگی تشکیل می گردد.

(اتصال ضعیف ذرات در سطح تخته خرده چوب )

استفاده از پرکننده ها :

گاها جهت افزایش غلظت و ویسکوزیته چسب و بهبود خواص چسب به محلول چسب موادی تحت عنوان پرکننده اضافه می گردد

فیلر FILLER

در صورتیکه هدف فقط افزایش غلظت و کاهش قیمت چسب باشد .

اکستندر EXTENDER

اگر بهبود خواص چسب نیز علاوه بر غلظت مدنظر باشد .

پرکننده های معروف :

پودر نشاسته (جو، سیب زمینی ، گندم و .... )

پودر نارگیل و پودر گردو ....

فیلر یا اکستندر بودن آنها بستگی به درجه حرارت اعمال شده دارد. اگر فرایند تولید در پرس گرم انجام گیرد ، مواد مذکور ابتدا شکسته می شوند که در این حالت در چسبندگی نقش ایفا می کنند ، در این حال EXTENDER نامیده می شوند .

اما اگر همین مواد به چسبی که در فرایند تولید با پرس سرد شرکت دارد ، افزوده شود بدلیل عدم تاثیر در خواص چسبندگی بعنوان FILLER مطرح می شوند .

فیلرها در هنگام ساخت چسب توسط تولید کننده به چسب اضافه میشوند ، و تا نسبت 25 % چسب مصرف می شوند .

اکستندرها در هنگام مصرف چسب توسط مصرف کننده به چسب اضافه می شوند و اغلب در نسبتهای بالا تا100% و یا بیشتر از مقدار رزین مصرف می گردند.

توجه : مقدار مصرف مواد غلیظ کننده برای چسبهای فنلی کمتر از 2 % میباشد و همان خصوصیات مثل افزایش ویسکوزیته را دارد.

از مهمترین مواد مصرفی برای چسبهای فنلی اسید بوریک ، پلی وینیل الکل، متیل سلولز ، پلی اتیلن گلیکول میباشند .

تذکر : کربوکسی متیل سلولز نیز امروزه برای تغلیظ اکثر محلولها استفاده می شود .